Dag 13

Mijn god. Morgen zit ik hier alweer twee weken! Het lijkt alsof ik hier pas gisteren ben aangekomen en aan de andere kant voelt het alsof ik hier al drie jaar woon.

De gelopen twee weken zijn zo bijzonder, veelzijdig en gezellig geweest dat ik eigenlijk niet eens weet hoe ik die hier nu moet gaan beschrijven.

Zoals Robbert (een gast die hier al 7 jaar woont) het zo mooi omschreef: De weekdagen op Curacao voelen als weekend, en de weekenden voelen als vakantie.

Meteen de tweede dag dat ik hier was begon ik de mensen uit mijn appartementen complex te leren kennen. Samen met twee meiden zijn we naar het strand geweest (ben ik lichtelijk verbrand) en zijn we daarna samen wat gaan eten. Al snel kreeg ik alle ins and outs te horen over Curacao, waar je wel moet zijn, waar je niet moet zijn, waar je heen wil en waar je niet heen wil. Curacao heeft een hoop regels om aan te houden. Die avond zijn we naar een strand club, Cabana, geweest waar ik de rest van de studenten in mijn appartementen complex heb leren kennen.

De meeste zijn net als ik in Januari/ februari aangekomen maar er zijn er ook die hier al 9 maanden wonen.

Vanaf dat moment hebben we alleen maar leuke dingen gedaan met het appartementen complex. We zijn samen op het strand gaan barbecuen, we Zijn naar een lady's night in de bioscoop geweest, We zijn gaan eten in de stad of gewoon blijven hangen bij cafe Miles dat letterlijk naast ons huisje zit.

Ook stage gaat goed. Ik kan goed overweg met mijn stage begeleider, Ik begin het bedrijfje steeds beter te leren kennen, en ik weet ook steeds beter wat ik kan doen en waar ik op kan inspringen.

Al met al. Ik leef nog. Ik heb het naar m'n zin. En ik ben nog lang niet bruin genoeg!

KUS!